Poziom serotoniny można podnieść poprzez regularne uprawianie sportu, codzienny spacer i czerpanie energii z promieni słonecznych, czy też kontakt fizyczny z drugim człowiekiem a także zjadając coś słodkiego albo żywiąc się w odpowiedni sposób. Sposób „coś słodkiego” nie jest szczególnie polecany ze względu chociażby na ryzyko nadwagi, chociaż wiadome jest, że do pracy chociażby mózgu niezbędna jest glukoza ale można ją czerpać np. z produktów zbożowych. Niedobór serotoniny, podobnie jak niedobór dopaminy, o czym pisałam we wcześniejszym artykule, prowadzi do wahań nastroju, spadku energii, zakłócenia snu, problemów z apetytem i odczuć depresyjnych.
Jak i skąd?...
Serotonina produkowana jest z aminokwasu egzogennego, czyli takiego którego nasz organizm nie jest w stanie sam wyprodukować i musi go dostarczyć z zewnątrz z pożywieniem.
Aminokwasy będące cegiełkami budującymi białka są obecne w produktach wysokobiałkowych jak mięso, jaja, nabiał, ryby czy nasiona roślin strączkowych ale dieta powinna być jak najbardziej urozmaicona żeby oprócz podstawowych składników jak białka, tłuszcze i węglowodany, dostarczone były odpowiednie witaminy i składniki mineralne niezbędne do pracy hormonów i enzymów, bez nich żadna reakcja nie może się odbyć. Serotonina jest jednak produkowana z aminokwasu, który występuje w znacznie mniejszych ilościach w pożywieniu niż inne aminokwasy. Te aminokwasy które występują w większych ilościach, na drodze konkurencji, jako pierwsze są transportowane do mózgu. Z kolei sama serotonina, która występuje w bardzo dużych ilościach np. w bananach nie przenika bariery krew-mózg. Podobno jest jednak na to sposób…
Dodatek węglowodanów powoduje obniżenie poziomu innych aminokwasów w osoczu krwi na rzecz aminokwasów występujących w mniejszej ilości jak np. tryptofanu stąd np. widoczny podwyższony poziom serotoniny po spożyciu czekolady, która zawiera cukier czyli węglowodan, tłuszcz i kakao, zawierające znaczne ilości tryptofanu (kakao 16% czyli odtłuszczone, proszek w 100g zawiera 249mg). Jak dokładnie? Najprawdopodobniej są dwie drogi... pierwsza: wzrost cukru (glukozy) we krwi zwiększa wydzielanie insuliny, wysoki poziom insuliny stymuluje wykorzystanie glukozy do produkcji glikogenu (magazyn glukozy w wątrobie i mięśniach) w procesie glikogenogenezy, z kolei spadek poziomu glukozy w osoczu sprawia, że zwiększa się wydzielanie glukagonu, hormonu który stymuluje wykorzystanie składników niecukrowych jak np. aminokwasy w reakcji syntezy glukozy (glukoneogeneza). W pierwszej kolejności wykorzystywane są te aminokwasy, których jest najwięcej i wtedy tryptofan może dotrzeć do mózgu i być wykorzystany do produkcji serotoniny. Druga: wolne aminokwasy występujące w osoczu, pod wpływem insuliny (podobnie jak wspomniana glukoza) są również transportowane do tkanki mięśniowej, gdzie wykorzystane są do budowy mięśni i wtedy tryptofan może być transportowany do mózgu i służyć jak substrat do produkcji serotoniny. Komórki mięśni muszą wykazywać wyjątkową wrażliwość na insulinę w przeciwnym wypadku nasilone zostaną procesy budowy tkanki tłuszczowej a nie mięśniowej. Druga droga jest bardziej zbliżona do wyjaśnienia wzrostu serotoniny a tym samy błogiego stanu po zjedzeniu czekolady. Dlaczego?... ponieważ cukier powodujący wyrzut insuliny prowadzi bezpośrednio do reakcji udziału insuliny w transporcie aminokwasów do komórek mięśniowych gdzie są wykorzystywane do budowy białek mięśni a tym samym tryptofan ma „wolną drogę” żeby dotrzeć do mózgu i być wykorzystanym do produkcji serotoniny
Twój komentarz